Küçük çocukların ebeveynlerinin Büyük gözler

Ebeveynler her zaman mükemmel kendi çaresiz küçük bir çocuk için bakım olduğunu düşünüyorum. Ve, tabii ki, çok küçük çocuklar henüz konuşmak mümkün değildir, ve hatta daha çok tutarlı ebeveynlerinin özüne getirmek için, düşüncelerini ifade.

Bu nedenle, hiç kimse gerçekten bizim çocuklar yaşamaya Bizim yetişkin iddia bilir. Şimdi hayal ve ebeveynleri yüzünden dört yıl için bir çocuk kadar sanırdım hayal ve söz çalışalım.

Yani çocuk doğdu. Ve o ne düşünüyorsun?

Doğumdan hemen sonra, çocuk biraz karides hissediyor ve veliler bir sihirli değnek dalga yeme ve içme gelmek onu devleri ve sihirbazlar gibi görünüyor.

Ve belki de, aşağıdaki ilgili düşüncelerini ilk: "Bu ailem çok düşkün olduğu iyidir. Onlar çok iyi. Annem her zaman beni ve babam benimle oynadı besler. Ama bazen çok kızgın ve bana bağırmaya olur. Ben bu kelimeleri anlıyorum, ama ailem ben zaten açık, mutsuz olduğu gerçeği yoktur.

Ben uzun bir süre ya da ıslak yalan söylediği için yemek istediğinizde Ve bu yüzden her zaman olur. Ama bir gece bile, ve sonra içki ve ... ve benzeri bazen ... hissediyorum ve hala yemek ve bir yıl yok olduğunda, bu süreçlerin daha doğal bir şey yoktur.

Ailem yapmadım dilek musunuz? Ama sonra kilitleri başlatabilir ve ben büyümek için duramazsın. Ailem ağladığında neyse, ben korkuyorum, ben sinir olsun.

Ve bazen aksi takdirde benden yaş uymuyor şey talep olmazdı, üzgünüm, anne ve okulda baba kötü okudu anatomiyi değilim. Ve sonra pota beni koymak, ve ben ağır bir şey oturduğunuzda.

Ve sonra kızgın almak ve tüm daire bağırma ve kategorik bu talihsiz tencerede yazdı yemin ederim. Evet, ben aşk olmaz uzun bir süre sonra bunu.

Bu yaşta, ailem dinlemek istiyorum ve onlar iyi hissediyorum zaman sevindiler.

Ve ben onları tutarlı ve mantıklı olmak istiyorum ve onlar aynı anda birbirlerini alev gibi, ben böyle değildir tokat, o zaman barış yapmak ve oyuncak dolması sanki sıkmak için izin verin.

Yani ben zaten iki yıl geçmiş değilim, büyümek. Ve, tabii ki, bana ailemin tutumu da değişmeye başladı. Onlar benimle çok daha az lisp var ve benim talebin bir şey her zaman.

Ben kelimenin kötü bir anlayış var çünkü o, hızlı bir şekilde benden ne istediğini anlamaya zordur. Bazen bu, çünkü çok üzgün hissediyorum ve ağlamak istiyorum. Sonra çok merak ediyordum, ama nedense bu ailem memnun etmez.

Ama babam tüm favori dergi atar suçlamıyorum, ve onları gözyaşı çok güzel ve benim için çok ilginç. Ama Papa sevmez bu yüzden ve o bana ve anneme bağırıyor. Bundan sonra, annemin yüzünü o bana kızgın görünüyor atar, çok kızgın hale gelir ve annem beni hiç sevmiyor gibi geliyor bana.

Ve bu arada, ben ailem bile ailem memnun etmek, bu yüzden çabuk giyin olamaz, henüz yeteri kadar kendi merkezleri, "Veda" kesin hareketler beyninde gelişmemiş çocuklarda üç yıl olduğunu bilmek gerektiğini düşünüyorum.

Ve beni suçlama ve bunun için özelleştirilmiş değil. Ve sonra sinirlenip veya hatta açıklar. Ve genel olarak, ailem anlamak çok zordur. Ben yapılır özel bir şey gibi, sonra, sonra övgü eleştirmek.

Olduğu gibi, sana ihtiyacım yok. Ve sürekli ne istiyorum değil ama ne istediğinizi yapmak için beni zorlar. Ben ebeveynlerini mutlu etmek çok zor deneyin ve deneyin her gün onlarla uyum.

Eğer, ne kadar zor benim için sizinle sevgili anne ve baba bilseydin.

Bu çocukluk hayatımın en mutlu zamanı olduğunu yetişkinler ile geldi. Ve ben en zor çalışma gibi hissediyorum.

Belki o çok ve daha sonra unutuyorum, ama bir şey kalması muhtemeldir.

Ve kim bilir, belki ben kovaladı ve yavaş olduğu için eleştirilen nasıl çok iyi hatırlıyorum çünkü tersine, ben her zaman, zaman alır ve acele kararlar olacaktır, anne benim çocukluk beni derin azarladı hangi aktiviteyi kaçırmak veya edecektir.

Ve kim o zaman benim kariyer ve kişisel yaşam yansıtılır bilir. "

Böylece, küçük bir özet: sevgili ebeveynler kendilerini eğitim açısından nihai gerçeği düşünün ve çocuğunuzun kaderi kuruluşunda ilk tuğla, bunu döşeme olduğunu hatırlamıyorum.

Yani bu fiziksel sağlıklı ve güçlü, ama aynı zamanda çok psikolojik istikrarlı ve güçlü değil sadece vakıf olalım.

Panfilova Natalia - özel psikolog.

Çocuklar neden eve terk ediyor

Popüler görüşün aksine, çocukların dezavantajlı ailelerden gelen sadece bırakın. Aile görünüşte oldukça saygın ve hatta temin edilebilir. Ve sonra sık sık evi terk vesile ailesi ile anlayış eksikliği dayalı bir çatışma olur.

Genel olarak, 10-17 yıl gençler bırakır. Geleneksel olarak, ergenlik zaman aslında dışa kabadayılık, edepsizlik ve saldırganlık rağmen bir genç, son derece hassas ve savunmasız, zor bir dönem olarak kabul edilir.

Ve o anlayışımızı gerekli olmamıştı ve onun yokluğunda muazzam acı ve ıstırap neden olur ve aramızdaki etkileşim içinde ciddi komplikasyonlara yol açar.

İstatistikler ...

Onbeş yirmi yıl önce 7 yaşından küçük çocuklar evden dışarı çıkmayın ve ev 10-13 yaşındakilerin bırakarak temel nedenleri sosyal dezavantajlı ailelere mensup olduğu düşünüldü, zorluklar çocukların ebeveynleri tarafından alkollü anne ya da cehalet ve ihmal utanç Okul (BN Elmaslar, 1985).

Son yıllarda, sokak çocukları çocuklar çok zengin ailelerin sürgünler, bütün topluluklar evsiz insanlar çocuklar ve ergenler vardı yapmak, okul öncesi yaş vardır. Çocuk evleri ve yatılı okullar - Şu anda Moskova'da İçişleri Bakanlığı Araştırma Enstitüsü'ne göre, tek başına% 85 gönüllü ev,% 5-6 ayrıldığı en az 28,300 sokak çocukları vardır.

Bu, onların gelecekteki yaşam için sorumluluk almaya fırsat, bizim çocuklar gerek sonradan kişisel olgunluk elde, "I" geliştirilmesi için özgüven oluşumu için olduğunu bilmek önemlidir "aileden uzak bölünürler."

Ve böyle bir ofis sonucu ailesiyle birlikte bir gencin bir boşluk değil, zorlama dayalı yeni ilişkilerin kurulması, ancak ortaklık olmamalıdır.

Çocuklarla gerçekleşen değişikliklerin nedenlerini anlamak için başarısızlık, onlar üzerinde sıkı bir kontrol ve yetkiye korumak veya bağlılığımızı yol açar "gelişimlerini geri çevirmek."

Itaat, hassasiyet, vb: Biz bir gencin yeni nitelikleri reddetmek ve eski çocuk dönmek istiyor başlıyor Ve sonra terk eve onların protestosunu ifade etmek için tek fırsattır olur.

Oldukça sık ergenlerin davranış ani bir değişim iyi bir ebeveyn olarak kendini fikrinin imha tehdidi güçlü alarm nedeni olduğunda. Ve bir ebeveyn memnuniyeti hem varlığı, aksi takdirde azalır, insanın benlik saygısını artırır.

Bu nedenle, biz yeterince sadece olumlu bir benlik imajını korumak için bir gencin davranışına tepki vermez. Biz onların çocuklarını sevmiyorlar çünkü hata yapmazlar, ama onlar her zaman bilmiyorum çünkü en iyi nasıl devam etmek ve genellikle kendi motifleri farkında değildir.

Aşkımız hayvan düzeyinde sadece var ise, o zaman doğanın bize yapmış olduğu çocukları, tamamen içgüdüsel yapacağını zarar olmaz.

Ama başka bir seviyeye insan ilişkisi - bencil. Tüm insan sorunlarda bencillik yatar. Biz sık sık çocuklara onlar üzerinde otoritesini tecavüz, aşkımız yıkıcı o zaman onları geliştirmek için özgürlük vermeyin - Çocuklarla ilişkilerimiz insan nitelikleri, egoist özellikler etkisi, hakim dahil başlıyor zaman, zorlama.

Eğitimin antik yasası diyor ederken: "Onun yollara göre çocuğu eğitin," yani, onun doğası, onun karakteri, eğilimlerine göre.

İnsan düzeyde seviyorum, onların ihtiyaçları olmadan kendi duygularını, ihtiyaçlarını ve diğer duyguları kendilerini değil bırakarak, ne hissediyorum, ve sonra diğer doldurmak için bir araçtır.

Kendimi yalnızca ne onun için iyi bir hesaba, ama yok. Çocuk büyümeye başladığında, onun için sevgimiz çocukken gerekli olandan farklı bir form satın almaktır.

Küçük bir çocuk dünyası, kontrol öncelikle iyi bakım, güvenlik gerektiriyorsa, şimdi aşk - benimsemek ve bir kişinin bağımsız ve bireysel hayatları için sorumluluk edebiliyoruz olarak bunu destekleyecek.

Bu adamı animasyon benzersiz enerji ile ilgili aşk bakım var. Bu, diğer karar verme yeteneklerini somutlaşan sevgidir.

Bu doğrultuda alınabilir üç adım şunlardır:

Onların alışkanlık herhangi tezahürü çocuk için kararlar ve başlamak için 1. Uyarı ondan kurtulmak için. , Itmek biz bu durumda ne istediğinizi göndermek için arzu Reddet.

Ben yardımcı olmak için bu durumda ne yapabilirim yerine, kendinize sorun, "Çocuğum daha sorumlu ve kendi kararlarını muktedir? "

2. Karar verme çocuğu tadını çıkarmayı öğrenin. Bu doğanın kendisi parçacık darbe, bir yaşam olduğunun bilincinde ise biz bunu yapabiliriz ve bunu nasıl gelişeceğini görmek için değerli ama kısacık bir fırsat var.

Biz çocuk tatsız ve acı etkileri doğru gidiyor olduğunu görmek bile, benzer bir durumda yapabileceğiniz en iyi şey - sadece kendi endişelerini ifade etmek ve daha sonra bu etkiler meydana izin verir. "Deneyimli daha akıllıca yoktur."

3. Bizim düşünce ve çocuklar hakkında inançları bazı değiştirin. Bu aşama, son derece önemlidir. Çünkü bizim inanç ve bizim eylemleri arasındaki yakından ilişkilidir. Kendi içsel inançları eylemleri geçerliliğini teyit edecek şekilde farkında olmadan, sürekli kendimize ilke edindik.

Bizim çocuk başlangıçta olumlu niteliklere sahip olduğu ikna iseniz, doğru kararlar ve kendi hayatlarını idare etmek, biz zahmetsizce onu bu destekleyecektir yapabiliyor.

Çocuk gerçekten bir genç olması gerekir Ne - help, yardım ve kendi kararlarını kurulum teşvik etmektir. Onun için yapabileceğiniz en önemli şey - çocuğa bu tür sevgiyi verilmesi.

Sonra aşkımızın yaratıcı olacak ve çocuklar evi terk etmek gerekmez.